زنان پس از« بازیابی هویت» در داستان‏های کوتاه معاصر از منظر روان شناسی اجتماعی

مطالعة «هویت زنان» و تلاش آنان برای «بازیابی هویت جنسیتی» به‌عنوان بخشی از سبک زندگی که رفتار و تجربیات آنان را دچار تغییر می‌کند، هدف پژوهش حاضر است که به کمک روان‌شناسی اجتماعی و با واکاوی تعدادی از داستان‏های کوتاه معاصر صورت گرفته است. برای دستیابی به این هدف از نظریة روان‌شناسی اجتماعی مایرز و بارون و نیز نظریة جامعه‌شناسی جنکینز بهره گرفته‌ایم و معتقدیم داستان‎ها، بنایی بازسازی‌شده از کنش‏ها و واکنش‏های بینافردی از واقعیت‌های اجتماعی در جامعه هستند و این قابلیت را دارند که به‌جای نمونه ‏گیری و تکمیل پرسش‌نامه و یا مصاحبه، از طریق مطالعة گفتمان‏ها و تک‏گویی ذهنی و زبانی شخصیت‏ها و از میان باورها، رفتارها و خاطرات فرد، طرز نگرش آنان به تحلیل رفتارها و تعامل‌های فردی و اجتماعی در نظام رفتاری جامعه پرداخت. جامعة پژوهشی این تحقیق، شخصیت‏های زن مجرد و متأهل از طبقة اجتماعی زنان فعال و شاغل 24 تک داستان از مجموعه داستان‌های کوتاه برگزیدة دهة هشتاد بوده است که پس از تحلیل به شیوة پژوهش کیفی و تحلیل محتوا به این نتیجه رسیده‌ایم که این زنان پس از بازیابی هویت خود و فاصله گرفتن از «هویت زن سنتی»، تحت تأثیر «جامعه‌پذیری، تعهدات فرهنگی و ارزش‏های ناظر بر الگوهای مقبول رفتاری و نقش جنسیتی زنان در جامعه»، به‌گزینش «هویت و نقش جنسیتی همسری» می‌پردازند و همچنین بررسی‏ها نشان می‏دهد که یکی از مسائل زنان متأهل طبقة اجتماعی شاغل و تحصیل‌کرده، نابرابری جنسیتی، تعارض و دوگانگی هویتی ناشی از نفوذ اجتماعی باورهای قالبی و کلیشه‏های رفتاری منتسب به نقش‏های زن سنتی بوده است.